Żywy Różaniec

Żywy Różaniec

Żywy Różaniec to chyba jedna z najważniejszych grup modlitewnych przy każdej parafii. Jest to niezmiennie bardzo uprzywilejowana modlitwa, nieustannie polecana przez Matkę Bożą we wszystkich Jej objawieniach.

Wszystkim należącym do żywego różańca i zainteresowanym tą modlitwą polecam stronę z różańcem przez życie, gdzie jest wiele ciekawych treści o różańcu jak również wiele rozważań do tajemnic różańcowych.

AKTUALNE INTENCJE DO MODLITWY RÓŻAŃCOWEJ
NA ROK 2024

OBOWIĄZKI I PRZYWILEJE CZŁONKÓW ŻYWEGO RÓŻAŃCA

Obowiązki członków Żywego Różańca
1. Codzienne rozważanie jednej wyznaczonej tajemnicy różańca świętego, opuszczenie tej modlitwy nie sprowadza grzechu ciężkiego
2. Udział w miesięcznym spotkaniu formacyjnym połączonym ze zmianą tajemnic
3. Uczestnictwo w życiu sakramentalnym Kościoła
4. Rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny przykładem życia i działalnością apostolską, zwłaszcza przez krzewienie modlitwy różańcowej
5. Odważne stawanie w obronie wiary
6. Udział w pogrzebie członka Żywego Różańca należącego do tej samej róży (koła)
7. Kapłani należący do Stowarzyszenia ofiarują raz w roku Ofiarę Mszy świętej w intencji Żywego Różańca
8. Osoby zakonne ofiarują w tej samej intencji jedną Komunię świętą w roku.

Przywileje członków Żywego Różańca
Członek Żywego Różańca odmawiając 1 dziesiątkę dziennie dostępuje takich łask jakby odmówił cały różaniec. Dzieje się tak, gdyż jest on we wspólnocie modlitewnej i kolejne osoby z róży dopełniają modlitwę różańcową rozważając pozostałe tajemnice. Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską (Dekret Penitencjarii Apostolskiej z dnia 25.10.1967), może uzyskać odpust zupełny (darowanie kary czyśćcowej) pod zwykłymi warunkami (stan łaski uświęcającej, przyjęcie w danym dniu Komunii św., odmówienie Wierzę w Boga, Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo w intencjach ojca św.).

Dni uzyskania odpustu zupełnego:
1. Dzień przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca
2. Uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia)
3. Święto Ofiarowania Pańskiego (2 lutego)
4. Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego (data ruchoma)
5. Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (25 marca)
6. Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia)
7. Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (7 października)2/3
8. Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia)

Obietnice różańcowe przekazane przez Matkę Bożą bł. Alanowi z La Roche
1. Wszyscy, którzy wiernie Mi służyć będą odmawiając Różaniec św. otrzymają pewną szczególną łaskę
2. Wszystkim odmawiającym pobożnie mój Różaniec przyrzekam Moją szczególniejszą opiekę i wielkie łaski
3. Różaniec będzie najpotężniejszą bronią przeciw piekłu, wyniszczy pożądliwości, usunie grzechy, wytępi herezje
4. Cnoty i święte czyny zakwitną – najobfitsze zmiłowanie uzyska dla dusz od Boga; serca ludzkie odwróci od próżnej miłości świata, a pociągnie do miłości Boga i podniesie je do pragnienia rzeczy wiecznych; o, ileż dusz uświęci ta modlitwa.
5. Dusza, która poleca Mi się przez Różaniec – nie zginie
6. Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie Różaniec św., rozważając równocześnie Tajemnice Święte nie dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu Bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym – wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne
7. Prawdziwi czciciele Mego Różańca nie umrą bez Sakramentów Świętych
8. Chcę, aby odmawiający Mój Różaniec, mieli w życiu i przy śmierci światło i pełnię łask, aby w życiu i przy śmierci uczestniczyli w zasługach Świętych
9. Codziennie uwalniam z czyśćca dusze, które Mnie czciły modlitwą różańcową
10. Prawdziwi synowie Mego Różańca osiągną wielką chwałę w niebie
11. O cokolwiek przez Różaniec prosić będziesz – otrzymasz
12. Rozszerzającym Mój Różaniec przybędę z pomocą w każdej potrzebie
13. Uzyskałam u Syna Mojego, aby wpisani do Bractwa Mojego Różańca – mieli w życiu i przy śmierci za braci wszystkich mieszkańców nieba
14. Odmawiający Mój Różaniec są Moimi dziećmi, a braćmi Jezusa Chrystusa, Syna Mojego Jednorodzonego
15. Nabożeństwo do Mego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia do Nieba

Należy jak najprościej modlić się na różańcu. W różańcu chodzi o to, by nie tyle skupić się na technice odmawiania, ale by rozważać poszczególne tajemnice oraz ich znaczenie. Wraz z Maryją przeżywamy kolejne momenty życia Jezusa. Nie można traktować Różańca magicznie. Istotą jest zasłuchanie, wniknięcie w Boże dary, stąd zawsze przed modlitwą zapraszamy Ducha Świętego. Waż-na jest troska o zbawienie swoje i innych. Dokonuje się to poprzez miłość Boga i bliźniego, modlitwę, dobre uczynki, a nawet cierpienie.

KONFERENCJE – KATECHEZY WYGŁOSZONE W RAMACH NIEDZIELNYCH SPOTKAŃ

Dzieło życia Pauliny Jaricot

„WIERZĘ W KOŚCIÓŁ”

Gdyby dziś przeprowadzić weryfikację wiadomości religijnych na poziomie katechezy ze szkoły podstawowej wśród wszystkich ludzi ochrzczonych, wyniki byłyby zaskakująco bolesne dla odpowiedzialnych za przekaz religijnych wiadomości w naszym społeczeństwie. Sondaże w różnych grupach i środowiskach ujawniają brak podstawowych wiadomości z zakresu nauki wiary i moralności chrześcijańskiej. Twórcy tak zwanej odnowy katechetycznej ostatnich dziesiątków lat winni nie tylko zrobić dokładny rachunek sumienia i uznać swoją winę, ale jasno sprecyzować błędy, które popełnili, wzywając głośno wszystkich, by błędy te zostały natychmiast poprawione.

Katecheza prowadzona w Kościele jest jego chlubą lub kompromitacją. Katechezy św. Ireneusza, św. Grzegorza z Nyssy, św. Cyryla Jerozolimskiego, św. Augustyna, św. Ambrożego przyniosły Kościołowi sławę oraz wychowały przez wieki wielu wspaniałych ludzi. Współczesna katecheza jest głównie odpowiedzialna za anemię życia religijnego i za odejście rzesz wiernych, którzy przeszli przez wodę chrzcielną, już nie tylko od Kościoła, lecz od Chrystusa i od Boga.

Mówiąc o katechezie mam na uwadze nie tylko dzieci i młodzież, ale także ludzi dorosłych. Katecheza to proces permanentny, od którego zależy doskonalenie wiary każdego człowieka, kapłana również. Duszpasterz, czy chce czy nie, jest zawsze i wszędzie katechetą. Nieustannie musi pouczać, prostować błędne poglądy, odpierać zarzuty wysuwane przeciw wierze i moralności.

Kazania katechizmowe to jedynie wycinek pracy katechetycznej. Zapotrzebowanie na nie jest tak wielkie, jak zapotrzebowanie na transfuzję krwi chorego na anemię. Im wcześniej i lepiej duszpasterze przeprowadzą katechezę na ambonie, tym większe będą szanse na uratowanie w ludziach wiary w Boga, Chrystusa i Kościół.

Mówienie o Kościele w dobie ostrej krytyki instytucji religijnych nie jest łatwe, mimo że zainteresowanie tematem jest duże. Umiejętność żeglowania przy wysokiej fali pod wiatr wymaga dobrego przygotowania i dużej odwagi. Na szczęście wśród słuchaczy jest wielu życzliwie nastawionych do Kościoła i oni z wdzięcznością przyjmują każde słowo umacniające ich wiarę. Dla nich przekaz prawdy o Kościele i sakramentach jest szczególnie ważny. Pierwsze bowiem pęknięcie w życiu chrześcijańskim dokonuje się na tym odcinku. Ludzie wierzą w Boga i w Chrystusa, a przestają wierzyć w Kościół i sakramenty. Opuszczanie w niedzielę Eucharystii jest znakiem, że ten odcinek fundamentu chrześcijańskiej wiary pęka. Stopniowo runie cała budowla.

Trzeba się przy tym liczyć z zagrożeniem ze strony sekt. W dużej mierze one propagują niechęć, a nawet wrogość do Kościoła. Same bowiem z reguły nie zajmują się nawracaniem pogan, lecz najczęściej chcą przejąć w swe szeregi wierzących w Boga i w Chrystusa, a oderwanych od Kościoła. Te sekty przyciągają do siebie tych, którzy mają trudności w wierze w Kościół i sakramenty. Zagrożenie jest bardzo widoczne. Katecheza o Kościele staje się i z tego punktu widzenia niezwykle aktualna.

ks. prof. Edward Staniek

Serdecznie zapraszam do zapoznawania się z tematami katechez o Kościele!

Brak możliwości komentowania.