DZIEŃ WOLNY OD ZAJĘĆ DUSZPASTERSKICH

“Dzień wolny od zajęć duszpasterskich”, to po prostu jeden dzień w tygodniu, który mogę zaplanować dla samego siebie – np. jest jakaś konieczność załatwienia swoich osobistych spraw, dłuższego wyjazdu, osobistego skorzystania z sakramentu pokuty u ojca duchownego itp., które wymagają pewnej swobody dysponowania czasem. Nie oznacza to jednak, że w razie konieczności i okoliczności wyższego rzędu, jestem dyspensowany od pracy – posługi duszpasterskiej w parafii. Taki “urzędowy dzień wolny” jest konieczny, ponieważ księża nie mają “wolnych niedziel”, “wolnych sobót”, gdzie czasem jest największa kumulacja różnych zajęć, posług i spotkań. 

Każdy ksiądz rzymskokatolicki ma niejako wpisane w swoje powołanie, aby codziennie odprawić mszę św., która jest duchowym dobrem nie tylko dla niego samego, ale i całego Kościoła. Codziennie ma obowiązek zanosić przed Pana Boga osobistą modlitwę brewiarzową, w której jednak łączy się z całym Kościołem, bo jest to modlitwa Kościoła oraz modlitwę różańcową. Powinien także znaleźć czas na rozmyślanie nad Słowem Bożym (np. wg metody “lectio divina”) i “czytanie duchowne” – lektura o treści wzbogacającej duchowo.

Idealnie jest, kiedy w tym wszystkim znajdzie się choćby kwadrans adoracji przed Najświętszym Sakramentem, a w piątki rozważanie Drogi Krzyżowej… Konieczne wręcz i oczywiste jest to “duchowe napełnianie się”, aby mieć w sobie samym to, co za chwilę będzie się nieść do innych, do powierzonego duszpasterskiej pieczy Ludu Bożego.