Sobór watykański II
– dwudziesty pierwszy sobór powszechny Kościoła katolickiego, obradujący w czterech sesjach od 11 października 1962 do 8 grudnia 1965. Pierwszej przewodniczył Jan XXIII, zaś jego następca Paweł VI trzem kolejnym.
Sobór Watykański II został zwołany z inicjatywy Jana XXIII w celu uwspółcześnienia (aggiornamento) Kościoła katolickiego. W chwili śmierci papieża – 3 czerwca 1963 – został zawieszony. Po swoim wyborze Paweł VI zapowiedział kontynuację soboru, a tydzień później wyznaczył datę rozpoczęcia drugiej sesji.
Sobór zakończył się 8 grudnia 1965 uroczystym publicznym posiedzeniem na placu przed bazyliką św. Piotra, mszą świętą celebrowaną przez Pawła VI, orędziem Papieża i ojców Soboru oraz odczytaniem papieskiego breve In Spiritu Sancto.
DOKUMENTY SOBOROWE
-
I. KONSTYTUCJA O LITURGII ŚWIĘTEJ. SACROSANCTUM CONCILIUM
-
02-Konstytucja-dogmatyczna-o-Kościele-Lumen-gentium
-
03 – Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym. Dei verbum
-
04 – Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym. Gaudium et spes
-
05 – Dekret o środkach społecznego przekazywania myśli. Inter mirifica
-
06 – Dekret o Kościołach wschodnich katolickich. Orientalium ecclesiarum
-
07 – Dekret o ekumenizmie. Unitatis redintegratio
-
08 – Dekret o pasterskich zadaniach biskupów w Kościele. Christus-dominus
-
09 – Dekret o przystosowanej odnowie życia zakonnego. Perfectae caritatis
-
10 – Dekret o formacji kapłańskiej. Optatam Totius
-
11 – Dekret o apostolstwie świeckich. Apostolicam actuositatem
-
12 – Dekret o działalności misyjnej Kościoła. Ad gentes divinitus
-
13 – Dekret o posłudze i życiu kapłanów. Presbyterorum ordinis
-
14 – Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim. Gravissimum educationis
-
15 – Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich. Nostra aetate
-
16 – Deklaracja o wolności religijnej. Dignitatis humanae